prosody | miscellaneous |
Tut van canson demandan Ses talen d'ausir, Mas fan en senblan, Q'anc pos vim faglir Amor, ni pres vai baisan, Solhatc non ac sabor gran Ni s'alegret hom cantan! E si.l pros Lonbart presan O volgeson cosentir, Del tut for'Amors perduda E.l benfac perdut! Mas pres per la lur vertut Creis e s'esvertuda. Lonbart sai eser d'aitan C'ieu non voigll c'om gir De gioi ni de can! Antc voill obesir Ferms e fins de bon talan Mi don, ce.m met en songnan, E Amor, ce.m vai gravan, C'abdui fan si lo senblan On plus mi volon delir! C'apres ma pena creguda N'aurai gioi cregut, Cant Amors, ce m'a vencut, M'aura lei vencuda. Amors mi sec menasan, C'ieu non puosc fugir! Lieis, ce.m fug denan, Non puosc ieu segir. Ainsi.m van abdui penan, L'uns fugen, l'autre casan, C'Amors, ce.m vai trabaglian, Me ten! l'autra.m fug e.m gan, Ce.m pogra del tut garir! L'uns me pren, l'autra.m refuda, Ce ieu non refut, Car esper n'aver salut Sol s'ela.m saluda. Mos cors e mei uogll mi fan Penar e langir, E.l cor consiran E li uogll causir Liei, ce.m vai de si lugnan! Car vesen liei vogll mon dan, Vau sai e lai esgardan Autra qe.m leuges l'afan! Mas tart es del repentir, Car mos fins cors, ce no.s muda, Me dis c'ieu no.m mut, E non vol c'autra m'agut, S'ela non m'aguda. A drec se vai rancuran, Qu'ab mos uogllz s'asir, C'a tart van miran La gensor ce.s mir, Don lo cor plaign desiran Car ben son pasat dui an C'ieu non vi mas en pensan Lo sieu gen cors benestan, Don soven planc e sospir. Tan val sa lausors sapuda De bon pres saubut, Q'a liei m'autrei per tengut, Gia no.m fos tenguda. Pro comtesa mentaguda De pres mentagut, Vos aves de pres cregut Proens' encrecguda. |