home page ?


Hueimais no·y conosc razo
Ab que nos puscam cobrir,
Si ja Dieu volem servir,
Pos tant enquer nostre pro
Que son dan en volc sufrir:
Que·l Sepulcre perdet premeiramen
Et ar sufre qu' Espanha·s vai perden,
Per so quar lai trobavam ochaiso
Mas sai sivals no temem mar ni ven!
Las quom nos pot plus fort aver somos,
Si doncx no fos tornatz murir per nos.

De si mezeis nos fes do
Quant venc nostres tortz delir,
E fes so say agrazir
Quant si·ns det per rezenso!
Donx qui vol viur' ab morir
Er don per Dieu sa vid' e la prezen,
Qu'el la donet e la rendet moren!
C'atressi deu hom morir no sap quo!
Ay quan mal viu qui no·n a espaven
Que·l nostre viures don em cobeitos
Sabem qu'es mals et aquel murir bos.

Aujatz en qual error so
Las gens ni que poiran dir
Que·l cors, qu'om no pot gandir
De mort per aver que·y do,
Vol quex gardar e blandir,
E de l'arma non a nulh espaven
Qu'om pot gardar de mort e de turmen!
Pes quex de cor s'ieu dic vertat o no
E pueys aura d'anar mellor talen!
E ja no·i gart paubreira nuls hom pros:
Sol que comens, que Dieus es piatos.

Cor sivals pot n'aver bo:
D'aitan poira s'en garnir
Que l'als pot Dieus tot complir
E nostre reys d'Arago!
Qu'el no crey saubes fallir
A nulh home que·y an ab cor valen,
Tant pauc vezem que falh' a l'autra gen!
Non deu a Dieu ges far pejurazo,
Qu'elh l'onrara si·l serv honradamen,
Qu'ogan, si·s vol, n'er coronatz sa jos
Ho sus e·l cel: l'us no·ylh falh d'aquestz dos.

E ja non pretz fol resso
Lo reys castellas, ni·s vir
Per perdre, qu'anz deu grazir
A Dieu que·lh mostr' e·l somo
Qu'en lui si vol enantir!
Et autr' esfortz ses Dieu torn' e nien!
Qu'aissi valra sos rics pretz per un cen
Si acuelh Dieu hueimais a companho!
Qu'elh no vol re mas reconoyssemen:
Sol que vas Dieu no sia ergulhos,
Mout er sos pretz honratz et enveios.

Vida e pretz qu'om vol de folla gen
On plus aut son cazon leugeiramen!
Bastiscam doncx en ferma peazo,
E·l pretz que·s te quan l'autre van cazen:
Que totz sos pretz, sos gaugz e sos laus fos
En pensar fort quant a Dieus fait per nos.

Belhs Azimans, Dieus vezem que·us aten
Que·us volria gazanhar francamen!
Qu'onrat vos te tan que a mi sap bo!
No·l fassatz doncx camjar son bon talen,
Ans camjatz vos, que mais val per un cen
Qu'om s'afranh' ans que forsatz caia jos.
.......................................