prosody | miscellaneous |
Ja non volgra q'hom auzis los dousz chans dels aucellos mas cill qi son amoros, qe res tan no m'esbaudis co·ill aucellet per la plaigna e·ill bella cui soi aclis: cella·m plasz mais qe chancos, volta ne lais de Bretaigna. Be m'agrada e m'abellis, mais no soi aventuros, q'ades es hom cobeitos de cho q'es plus grieu conqis; donch qe·m val ni qe·m gazaigna s'ieu l'am e ill no·m grazis! Amarai donch en perdos? oc ieu, anceis que remaigna. Be m'estera s'ades vis lo sieu bel cors, gai, joios; e quan no vei sas faichos, si be·m soi en mon pais, cug esser loing en Espaigna, preon entre Sarrazis; sol lo vezer m'en es bos, q'als non aus dir que re·m taigna. Ferms soi eu be, qar soi fis; qe s'ieu foss fals ne ginhos ieu n'hagra pro conpaignos, mais sa beltatz e·l dolz ris mi tolon de lor bargaigna; qar ill val tan, cho·us plevis, qe si sol merces i fos ren als no es qi·m soffraigna. Be volgra qe Limozis fos plus prop de Mauretaigna, per cho qe plus sove vis lo seinhor q'es larcs e pros e tan de bona conpaigna. |
Metrical pattern: 541