home page ?


Maintas sazos es hom plus voluntos
De so don mals e dans li deu venir
Qe de son ben, e voil o per mi dir,
Car ieu mezeis m'anei metre cochos
En tal poder don era.m vau plaignen,
Qe.m fai languir e sospirar soven,
E qand ieu cuich ben aver, ieu n'ai dan,
E torn atras quand cuich anar enan.

Be m'an trahit siei beill huoil amoros,
E sos gens cors qe.is sap tant gen garnir,
Sos douz parlars ab son bel acuillir,
Sos gais solatz, sos avinens respos
Mala vi anc sa gran beutat plazen
Don mieils cujei aver mon cor jauzen!
Mas ara.n vau plangen e sospiran
E no m'i val merces q'an demandan --

Anc non cujei q'en nuilla dompna fos
Tant grans beutatz q'en fos merces a dir --
C'on plus li clam merce, no.m deign'auzir,
Anz n'a son cor ades plus orgoillos:
Per que mos mal mi vai ades creissen,
Et es mi pieitz, si.m sal Dieus, per un cen
Per lieis, car re n'hi a de mal estan
Que per lo mal q'ieu n'ai ni per l'afan.

Lo mals q'ieu trac mi fora bels e bos,
Bella dompna, sol que.l pogues sofrir!
Car ses affan no.is pot hom enriquir
De nuill affar que sia cabalos!
E so que hom conquer ab gran turmen
Ten hom plus car, e plus celat e gen,
Qe so c'om a del tot al sieu coman!
Car leu despen qui de leu o gazan.

De so don plus cujei esser joios
Sui plus iratz, e n'ai mais de cossir!
Per c'om no.is deu per gaug trop esgauzir
Ni per ira trop esser angoissos!
Mas ieu non puosc jes esser d'aital sen,
Q'ieu m'alegrei trop al comensamen,
Dompna, per vos, mas era.n vau ploran
Com hom marritz que ren non sap on s'an

S'a ma dompna plaguesson mas chansos,
Linhaure, lai mout m'estera plus gen
Car ja enans non aurai bon talen
De nuilla re ni no.n posc far semblan
Tro que de lieis aja so que deman.