home page ?


Ben for' oimai,
Segon ma conoissensa,
Plaitz avinens,
S'a ma domna plagues,
Que, pois non sai
Ses lei aver guirensa,
C'umiliens
Li mostres e.ill disses
C'uns jauzimens
Me vengues,
De son cors gai
Q'es, en valor veraia,
Bels e plazens,
Que no.ill faill de totz bes,
Mas car li plai
Qu'eu descaia

Tostemps penrai
En grat so que.m n'eschaia,
C'Amors, e sens,
M'an en tal saber mes,
C'ades serai,
En sa franca manaia,
Obediens
A son gen cors cortes!
Qu'enaissi.m vens
Bona fes,
Can pietz me fai
Creis l'amors e comensa,
Mas lo parvens
Ab que.m te sobrepes
Me don esglai
Ni temensa. . .

Ja non creirai
Que merces no la vensa,
Mas espavens,
Car avengut non es,
Me don esmai,
E la dura crezensa
On sos cors gens
S'es fermatz et empres!
Mas recrezens
Non soi ges,
Anz l'amarai
Tostemps -- Dieus, que li plaia --
Que eissamens,
Ja grat no m'en saubes,
Poder non ai
Que.m n'estraia. . .

Ara ben sai,
Pois tan es pros e gaia,
Per pensamens
Tant viatz m'a conques,
Qu'ieu no m'apai
Aillors, e s'il m'apaia
Enansamens,
Conques honor n'agues,
L'er honramens!
Mas eu pes
Que pauc viurai!
Si socors ses bistensa,
Car bos atens,
Mi degr' aver trames!
Don non partrai
M'entendensa. . .

E s'il m'estrai
Sa valen mantenensa,
Greu m'er guarens
El mon nuill' autra res,
Qu'en leis s'escai
C'aia toz jornz plevensa
Enves jovens,
C'aillors no.m tira.l fres!
Mas trop ven lens
Sa merces,
C'aissi.m n'estai
Si ja de lui ben aia
Lo cors sofrens!
Mas ella, que.m ten pres,
Li pot dar jai
Si l'assaia