| prosody | miscellaneous |
Ab leyal cor et ab humil talan, Venc vas Amor per mostrar mos greus mals Qu'ieu ai sufertz, grans e descominals, Per lo dous vis e l'amoros semblan Que.m fes midons, al prim esguardamen, Quan pres mon cor e mon fin pessamen, E suy mi mes elh sieu ric senhoratge. A vos, Amors, vuelh mostrar en chantan Co.m pres midons ni per que ni ab quals, Ni on me mes, sos hom fis e leyals -- Ab pauc de be suy pres e malanan, On m'a tengut, senes tot chauzimen, Non sol un an, ans crezatz certamen Seran complit set ans al prim erbatge. Tot suavet Amor mi venc denan Mostran els huelhs guays semblans e cabals Et ab merce -- quar non es hom carnals Que ja pogues desviar mon talan -- Per lo sieu ris que.m fes tan doussamen, Que.m fon avis merce m'agues breumen, Car m'o cugiei, conosc que fis folhatge. Qu'ieu la triey, segon lo mieu semblan, Per la melhor de las autras reyals -- Et a tengut mon cors en sos ostals Ab son ric pretz sobre.ls autres prezan! Si co.l solelhs sobr' autr' alumnamen Nos ren clardat, be.n puesc dir eyssamen, Qu'ilh es clardatz de tot enlumenatge. Lo dous cossir del belh cors benestan Agreuja mout mas dolors e mos mals, Que de plorar rendon mos huelhs venals, Per sa beutat que m'es totjorn denan! Que per semblan la vei en pessamen, Per que conosc qu'aucir m'a planamen, Si.n breu vas me non domda son coratge. E doncs, Amors, fessetz per me aitan, Qu'en ben voler siatz ab me eguals: Que.m destrenhatz midons d'aitan sivals Que.l sapcha bon e m'en fassa semblan, Quar ieu l'am mais de nulha ren viven, Et auretz mi fag algr' e jauzen Qan ieu de lieys aurai pres senhoratge. A mon Dezir t'en vai, chanson, breumen -- E di.l, s'il play, que per son chauzimen, Li sapcha bo que ieu l'am, d'agradatge. |