| |
|||
| prosody | miscellaneous |
Per lo mon fan li un dels autres rancura, Li clerc dels laycx e·l laic d'elhs yssamen, E li poble·s planhon de desmezura De lor senhors, e·l senhor d'elhs soen. Aissi es ples lo mons de mal talen, Mas ar venon sai deves Orien Li Tartari, si Dieus non o defen, Que·ls faran totz estar d'una mensura. Per manh forfag e per manhta laidura Qu'an fag e fan clerc e laic malamen, Venra, si ve esta dezaventura A Crestias, s'a Dieu merces non pren, Que fassa·l Papa metr'atempramen En so don an li clerc e·l laic conten! Quar s'el los fai ben d'un acordamen, Non lor pot pueys nozer nulh'aventura. A per que vol clercx belha vestidura Ni per que vol viure tan ricamen, Ni per que vol belha cavalgadura Qu'el sap que Dieus volc viure paubramen Ni per que vol tan l'autrui n'i enten Qu'el sap que tot quan met ni quan despen, Part son manjar e son vestir vilmen, Tolh als paubres, si no men la Scriptura. E·l gran senhor, per que no prendon cura Que no fasson tort ni fors'a lur gen Qu'ieu non tenc ges per menor desmezura Qu'om forse·ls sieus cum quan l'autruy dreg pren, Ans es mager, quar falhis doblamen. Quar s'om de se ni d'autruy non defen A son poder los sieus adrechamen, Falh endreg lor tan que·n pert sa drechura. Mas totz pobles a de bon sen frachura Qu'a son senhor fass'en re falhimen, Quar totz hom deu amar d'amistat pura Son bon senhor e servir leyalmen! E senher tanh qu'am los sieus bonamen, Que lialtatz lor ne fai mandamen Que l'us ame l'autre tan coralmen Que no se puesc'entr'els metre falsura. Reys Castellas, l'emperis vos aten, Mas sai dizon, senher, qu'atendemen Fai de Breto, per que·s mou grans rancura. Que d'aut rey tanh, quant un gran fag enpren, Que·l tragu'a cap o·n segua l'aventura. |