| |
|||
| prosody | miscellaneous |
Un sirventes ai en cor que comens Que cantarai al despieg de trachors, En que dirai blasmes e dezonors E trassions a miliers e a cens, Car, si Caims a del segle semensa, Esteves cre que fos de sa naissensa, Qu'az Aenac fes tals tres trassios Que non fera Judas ni Gainelos. Quar aquil dui trairon en vendens: L'un vendet Crist e l'autr'els ponhedors E-s feron fort descauzitz vendedors! Mas Esteves trais en aucizens, Qu'anc sos pairis non i trobet guirensa Ni sos fillols, don fes tal descrezensa Qu'a lur disnar los aucis ambedos, E pres lur ben quar l'avian somos. Quant Esteves vai vezer sos parens, El fa semblans que lur aia amors! E ten auzels e cans e cassadors E fai si mot amoros e rizens, E vai manjar ab bella captenensa, E, quant il an en servir entendensa, El salh en pes com trachers desuptos E auci cuecx e boviers e bailos. Esteves es, a for dels aguilens, Gros e redons, ples de malas humors, E es dels fins trachors del mon la flors! Per que l'agr' obs us fort grans pendemens. Mas als pendutz seria viltenensa Si el era de lur obediensa Ni sela claustra era rezensios, Quar anc no-i ac pendutz que tan fals fos. Esteves fes l'autrier us ignocens Quan fazia martirs e confessors Az Aenac, e fes enguanadors E fes trachors tot ab uns ferramens! Mas aras fai hueimais tal penedensa Qu'el fa ergueilz e las guerras comensa, E alberga las tozas e-ls lairos, E embla buous e froment e bacos. Esteves, cant penras ta penedensa, Al capelan, diguas en passiensa Dels sirventes que t'ai fach un o dos, Qu'adoncx poira auzir tas trassios. |