prosody | miscellaneous |
Clergue si fan pastor E son aucizedor! E par de gran sanctor Qui los vei revestir, E-m pren a sovenir Que n'Ezengris, un dia, Volc ad un parc venir: Mas pels cans que temia Pel de mouton vestic Ab que los escarnic, Puois manget e traic Tot so que li-abelic. Rei e emperador, Duc, comte e comtor E cavalier ab lor Solon lo mon regir! Ara vei possezir A clers la seinhoria Ab tolre e ab trair E ab ypocrezia, Ab forsa e ab prezic! E tenon s'a fastic Qui tot non lor o gic E sera, quan que tric. Aissi can son major Son ab mens de valor Et ab mais de follor, Et ab meins de ver dir Et ab mais de mentir, Et ab meins de paria Et ab mais de faillir, Et ab meins de clerzia. Dels fals clergues o dic: Que anc hom non auzic A Dieu tant enemic De sai lo tems antic. Can son en refreitor No m'o tenc ad honor, C'a la taula aussor Vei los cussons assir E premiers s'escaussir. Aujas gran vilania: Car i auzon venir Et hom no los en tria. Pero anc non lai vic Paubre cusson mendic Sezen laz cusson ric: D'aitan los vos esdic. Ja non aion paor Alcais ni Almansor Que abat ni prior Los anon envazir Ni lor terras sazir, Que afans lor seria! Mas sai son en cossir Del mon consi lor sia E com en Frederic Gitesson de l'abric: Pero tals l'aramic Qui fort no s'en jauzic. Clergue, qui vos chauzic Ses fellon cor enic En son comte faillic, C'anc peior gent non vic. |