home page ?


Si.m laissava de chantar
Per trebalh ni per afar,
Ben leu diria las gens,
Que non es aitals mos sens
Ni ma gallardia,
Cum esser solia.
Mas be.us puesc en ver jurar,
Que mais tan no.m plac jovens
Ni pretz ni cavallairia
Ni domneis ni drudaria.

E s'ieu podi'acabar
So que m'a fait comensar
Mos sobresforcius talens,
Alexandres fon niens
Contra qu'ieu seria:
E s'a Dieu plazia,
Que m'en denhes aiudar,
Ja.l sieus verais monumens
Lonjamen non estaria
Sotz mal serva senhoria.

Hom no.s deuria tarzar
De ben dir e de ben far,
Tan cum vida l'es prezens:
Que.l segles non es mas vens,
E qui plus s'i fia
Fai maior follia.
Qu'a la mort pot hom proar
Com pauc val aurs als manens:
Per qu'es fols qui no.is chastia
E non renh'ab cortesia.

Mas tant ai de que pensar,
Qu'ieu non puesc ben desliurar
Totz mos honratz pensamens.
Pero bos comensamens
Mostra bona via,
Qui no s'en cambia.
Mas ieu per sobresforsar
Cug dels fellos mescrezens
En breu recobrar Suria
E Domas e Tabaria.

Qu'ieu no m'aus desesperar
A lei d'un rei flac avar,
Cui sobra aurs et argens,
E cuida, quar es manens,
Qu'autre Dieus non sia
Mas sa manentia,
Qu'avers lo fai renegar!
Mas quan venra.l jutgamens
Car comprara sa feunia
E l'engan e la bauzia.

Ar m'er mon chant a virar
Vas ma dona cui tenc car
Plus que mos huelhs ni mas dens:
Ni non puesc esser jauzens,
Si lieis non avia.
Aissi.m lass'e.m lia
Ab prometre ses donar,
Qu'autre gaugz no m'es plazens,
Ni ges de lieis no.m poiria
Partir, neis si m'aucizia.

Tant es doussa per amar
E bella per remirar
E cortez'e conoissens
Et als pros et als valens
De bella paria,
Que, si ver dizia,
El mon no.n auria par.
Mas fragz m'a tals mils covens,
Que, s'un sol m'en atendia,
Estort e guerit m'auria.

Na Vierna, cum que sia,
Ieu sui vostres tota via.