home page ?


Si saupesson mei oill parlar,
Domna, de mi·us agron fait clam,
Quar los fatz tan soven plorar!
Mas non puesc al, qu'ieu mor de fam
De vostr'amor, que d'al re no!
E si vos no m'en tenez pro,
Molt sera pauca ma vida:
Mas vos es tan eisernida
De gent acabar co que·us plaz,
Que, quant er vostra volontaz,
Tuit mei maltrag seran sojorn.

Mas e·us non aus merce clamar,
Tan vos dopte et tan vos am!
Pero, domn', a mas faissos par,
Com eu ard per vos et aflam.
Qu'en la bocha n'ai lo carbo
Del foc d'amor mainta saco,
Don ja no·n er escantida
La brasa, tro·m si'aizida
Baisan la vostra, don parlaz
Tan dolcamen, per que n'emblaz
Mains cors, qu'uns no sap vas on torn.

E de lairon qui·s pot guardar
Non eu, per co sui d'un liam
Estancatz, qui non pot trencar,
Ni ja per ren tan quan vivam,
Domna, ses vos res no m'er bo.
Que en vostra bella faiso
E el valen prez, qui·us guida,
Es ma volontaz complida.
Tant sui de vos enamoraz,
Per qu'ieu no·m vir vas autre laz,
Ni·m pois partir de vos un jorn.

E de nos com podon janglar,
Domna, cilh cui ren no costam
D'aitan volon villaniar
E per co ren no mescabam.
Que, tan com Deu·m salv Tarasco,
No m'en partirai deviro,
Qu'el cor m'es tant abellida
Proenca, per que m'oblida
La dolca terra don sui naz!
Per que·m lais marriz et iraz
Cels qui laisson pro ni adorn.

Metrical pattern: 391