![]() |
|||
prosody | miscellaneous |
Si saupesson mei oill parlar, Domna, de mi·us agron fait clam, Quar los fatz tan soven plorar! Mas non puesc al, qu'ieu mor de fam De vostr'amor, que d'al re no! E si vos no m'en tenez pro, Molt sera pauca ma vida: Mas vos es tan eisernida De gent acabar co que·us plaz, Que, quant er vostra volontaz, Tuit mei maltrag seran sojorn. Mas e·us non aus merce clamar, Tan vos dopte et tan vos am! Pero, domn', a mas faissos par, Com eu ard per vos et aflam. Qu'en la bocha n'ai lo carbo Del foc d'amor mainta saco, Don ja no·n er escantida La brasa, tro·m si'aizida Baisan la vostra, don parlaz Tan dolcamen, per que n'emblaz Mains cors, qu'uns no sap vas on torn. E de lairon qui·s pot guardar Non eu, per co sui d'un liam Estancatz, qui non pot trencar, Ni ja per ren tan quan vivam, Domna, ses vos res no m'er bo. Que en vostra bella faiso E el valen prez, qui·us guida, Es ma volontaz complida. Tant sui de vos enamoraz, Per qu'ieu no·m vir vas autre laz, Ni·m pois partir de vos un jorn. E de nos com podon janglar, Domna, cilh cui ren no costam D'aitan volon villaniar E per co ren no mescabam. Que, tan com Deu·m salv Tarasco, No m'en partirai deviro, Qu'el cor m'es tant abellida Proenca, per que m'oblida La dolca terra don sui naz! Per que·m lais marriz et iraz Cels qui laisson pro ni adorn. |
Metrical pattern: 391