prosody | miscellaneous |
Nuills hom no s'auci tan gen Ni tan dousamen Ni fai son dan ni folleia Cum cel qu'en amor s'enten. E si n'ai ieu bon talen, Si tot amors mi guerreia E.m destreing greumen, Car per mon plazer mal pren. Una dompn' am finamen Don, mon escien, M'er a morir de l'enveia, Tant es de fin pretz valen. E si plus noca n'aten, On qu'ill sia, lai sopleia Vas lei franchamen Mos cors qui la ve soven. Estrains consiriers m'en ve E si gaire.m te Cum er c'ades mi sordeia. Tort n'ai ieu mezeis. de que Quar non am si co.s cove Tal dompna c'amar mi deia! Qu'esta, per ma fe, Non deu sol penssar de me. Mas pero qan s'esdeve Qu'ieu li parli re, Ges mas paraulas no.m neia, Anz vei qu'escouta las be. Del reprovier mi sove! Qui non contraditz, autreia. Aura.n doncs merce Tant o vuoill qu'ieu non o cre Sol per bel semblan qe.m fai Taing qe.m teigna gai E qu'en bon esper esteia, Mas per sa valor m'esmai. Ai bona dompna, si.us plai, La vostra franquesa veia Lo gran mal qu'ieu trai, Don ia ses vos non gerrai Chanssos, vas la bella vai! Per te.il mandarai Que.l res es que plus mi greia Car tant loing de mi estai. E puois enaissi s'eschai, Sobre totas res la.m preia Qe.il soveigna lai De so don ieu cossir sai. Bona dompna, de vos ai Tal desir e tal enveia, Que res el mon mai Tan fort al cor no.m estai. |