prosody | miscellaneous |
Qui bona chansso cossira Non deu tarzar del retraire, Mas ieu, las, que sui ples d'ira, Cum la poirai bona faire Pero no m'es a vejaire, Si tot joys d'amor me tira, C'om qu'el mieu pensat s'albira, Fes avol son ni mot vaire. Quar ben conosc qu'ieu falhira, Ges enqueras non a guaire, Que mon bon esper mentira Tant era fals e trichaire! Mas eras me sen peccaire Per joy d'amor que m'espira, Que d'enjan a far se vira Mos cors, e sui fis amaire. Per un jot que m'alezera Estau en bon'aventura! E quar a totz jorns esmera La belh'on mos cors s'atura, E si tot me desmezura, Ges de lieys no parc m'espera! Ans combat ab queirs de cera Bastimens de peira dura. Tant es bona, fin'e vera, Franc'e de gentil natura Que Dieus, quan lieys fe, no fera Mais tam belha creatura, Ni no-n fa d'aital figura, Ni tan no s'i alezera! Quar la nueg, on pus s'asera, Resplandis la cambr'escura. Manhtas vetz ai en pessatge, Tan m'es de belha companha, Qu'ieu li disses mon coratge, Tro que m'albir que remanha, Quar tem qu'elha-m fos estranha E que dobles mon dampnatge: Pero s'ieu prec per folhatge, Ma dona res no-n gazanha. Cabaretz, Dieus me contranha Si non avetz dous estatge E trop pus ric senhoraige Que l'emperi d'Alamanha. |