home page ?


Estat aurai de chantar,
Per sofracha de razo,
C'anc no-m pogui encontrar
En faire bona chanso.
Mas er ai cor que-m n'essai
De far bons motz ab son gai,
Car ben estai
Qui sap ab pauc de dire
Gent razonar lei cui es obedire.

D'aitan la pois razonar,
Leis c'a-l mieu cor el so,
C'om gensor no-n pot trobar
En semblant ni en faisso!
Ni neguna ab leis no-s fai,
Ni non adutz tan gran jai
--Ni non s'eschai--
De solaz ni de rire:
De totz bos aips sap los meillors eslire.

Quant remir son gent cors car,
E sai que no-s taing que-m do
S'amor mi ni al mieu par,
Tant es d'aut loc e de bo,
--Ni mais autra tant no-m plai--
Aquest volers mi dechai:
Quar eu non ai
Tant d'ardit qu'eu l'aus dire
Com de bon cor eu l'am e la desire.

Pros domna, ab un dous esgar
Que feron vostr'oill lairo,
Mi vengues mon cor emblar,
Et anc no-us fis mespreiso!
Et puois mon cor tenetz lai,
Non cuit l'ausiatz oimai!
Pero ben sai
Que si-l voletz ausire,
Non pot morir ab tant honrat martire.

Si com cel qu'es leus al far,
Quant a de mort sospeizo,
O quan romeus vol anar
Lai on vol far s'oraso,
Lei m'autrei per totz temps mai,
Et totz los amics qu'eu ai,
Si ja ren ai
De lei cui tant desire
C'ab sol un pauc m'aleuges mon sufrire.

Seigner N'Ermita no-m plai
Car espres ab Na Esmai!
E pesa-m mai
Car eu non sui jauzire
De lei que-m fai soven plorar e rire.