home page ?


Anc enemics q'ieu agues
Nuill temps no·m tenc tant de dan
Cum mos cors e miei huoill fan!
E s'ieu ai per lor mal pres,
Ill no·i ant faich nuill gazaing!
Qe·l cors en sospira e·n plaing
E·ill huoill en ploron soven,
Et on cascus pieitz en pren
Plus volon, qecs, obezir,
Lai don sento·l mal venir.

Per que m'agr'ops, s'ieu pogues,
C'al cor e als huoills, qe·m fan
Aver de ma mort talan,
Fugis, mas ieu non puosc ges,
Anz m'atur e m'acompaing
Ab lor, e fis sers remaing
A l'adreich gai cors plazen
Cui ill son obedien,
E·l vuoill onrar e blandir
E gen lauzar ses mentir.

Mas una aital sazos es
Que li plus leial aman
E cill q'amon ses engan
Son soanat e mespres,
Et aicill a cui sofraing
Tot quant ad amor s'ataing
Son volgut, e non es gen
C'amors fasa lui gauzen
Que non sap los bens grazir
E·ls mals, qan los sent, sofrir.

Mas de mi vol cui ten pres
Que fassa tot son coman,
De lieis que no·m vol ni·m blan
Ni·l platz res c'a mi plagues!
C'aissi·m pren cum pres Galvaing
Del bel desastruc estraing,
A cui l'avenc far coven
Que fezes son mandamen,
Et el no·il dec far ni dir
Ren qe·il degues abellir.

Ab aital coven enpres
Sui sieus, que plus no·ill deman,
Mas cossir e vauc penssan
Cum ieu sos plazers fezes!
Qe·l ditz fenis s'am refraing
Qui dis que braus cors s'afraing
Qui gen lo serv humilmen!
Per q'ieu ges no m'espaven,
Tant l'ai cor de gen servir,
Q'ella ja·m laisse morir.

Mas pero pieitz de mort es
Qui vai languen desiran
E aten e non sap qan
Li volra valer merces!
Puois ai pieitz, per qe·m complaing,
Q'en un jorn fenis e fraing
So c'om a conquist greumen
D'Amor, e al mieu parven
Degra poignar al fenir
Aitan cum al conquerir.

Seign'En Savaric, mout plaing
Gardacor, car per estaing
Camjet son aur fin valen,
E·l clar maragde luzen
Per veir'escur que luzir
Non pot mais ni resplandir.